دکلمه غزل اگرچه عرض هنر با صدای نسرین محمدی
اگر چه عرض هنر پیش یار بی ادبی است زبان خموش ولیکن دهان پر از عربی است
پری نهفته رخ و دیو در کرشمه حسن بسوخت دیده ز حیرت که این چه بوالعجبی است
در این چمن گل بی خار کس نچید آری چراغ مصطفوی با شرار بولهبی است
سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد که کام بخشی او را بهانه بی سببی است
به نیم جو نخرم طاق خانقاه و رباط مرا که مصطبه ایوان و پای خم طنبی است
جمال دختر رز نور چشم ماست مگر که در نقاب زجاجی و پرده عنبی است
هزار عقل و ادب داشتم من ای خواجه کنون که مست خرابم صلاح بی ادبی است
بیار می که چو حافظ هزارم استظهار به گریه سحری و نیاز نیم شبی است