غزل 133 _ صوفی نهاد دام

دکلمه غزل صوفی نهاد دام با صدای نسرین محمدی 

صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد 

بنیاد مکر با فلک حقه باز کرد

بازی چرخ بشکندش بیضه در کلاه

 زیرا که عرض شعبده با اهل راز کرد

ساقی بیا که شاهد رعنای صوفیان

 دیگر به جلوه آمد و آغاز ناز کرد

این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت

 و آهنگ بازگشت به راه حجاز کرد

ای دل بیا که ما به پناه خدا رویم

 زآنچ آستین کوته و دست دراز کرد

صنعت مکن که هر که محبت نه راست باخت

 عشقش به روی دل در معنی فراز کرد

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید

 شرمنده ره روی که عمل بر مجاز کرد

ای کبک خوش خرام کجا می‌روی بایست

 غره مشو که گربه زاهد نماز کرد

حافظ مکن ملامت رندان که در ازل

 ما را خدا ز زهد ریا بی‌نیاز کرد

 

 

غزل 132 - به آب روشن می

دکلمه غزل به آب روشن می با صدای نسرین محمدی 

به آب روشن می عارفی طهارت کرد

علی الصباح که میخانه را زیارت کرد

همین که ساغر زرین خور نهان گردید

هلال عید به دور قدح اشارت کرد

خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد

به آب دیده و خون جگر طهارت کرد

امام خواجه که بودش سر نماز دراز

به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد

دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب

چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

اگر امام جماعت طلب کند امروز

خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد