دکلمه غزل دی پیر می فروش با صدای نسرین محمدی
دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد
گفتم به باد می دهدم باده نام و ننگ گفتا قبول کن سخن و هرچه باد باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ در معرضی که تخت سلیمان رود به باد
حافظ گرت ز پند حکیمان ملالت است کوته کنیم قصه که عمرت دراز باد
دکلمه غزل دل من در هوای روی فرخ با صدای نسرین محمدی
دل من در هوای روی فرخ بود آشفته همچون موی فرخ
بجز هندوی زلفش هیچکس نیست که برخوردار شد از روی فرخ
سیاهی نیکبخت است آن که دائم بود همراز و هم زانوی فرخ
شود چون بید لرزان سرو آزاد اگر بیند قد دلجوی فرخ
بده ساقی شراب ارغوانی به یاد نرگس جادوی فرخ
دو تا شد قامتم همچون کمانی ز غم پیوسته چون ابروی فرخ
نسیم مشک تاتاری خجل کرد شمیم زلف عنبر بوی فرخ
اگر میل دل هر کس به جایی است بود میل دل من سوی فرخ
غلام همت آنم که باشد چو حافظ بنده و هندوی فرخ
دکلمه غزل اگر به مذهب تو با صدای نسرین محمدی
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح صلاح ما همه آن است کان توراست صلاح
سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح
ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح
ز دیده ام شده یک چشمه در کنار روان که آشنا نکند در میان آن ملاح
لب چو آب حیات تو هست قوت جان وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح
بداد لعل لبت بوسه ای به صد زاری گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح
دعای جان تو ورد زبان مشتاقان همیشه تا که بود متصل مساء و صباح
صلاح و توبه و تقوا زما مجو حافظ ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح