دکلمه غزلیات حضرت حافظ

در این وبلاگ دکلمه غزلیات حضرت حافظ به دوستداران آن حضرت تقدیم می گردد. غزل ها در آپارات و یوتیوب هم بارگذاری می شود.

دکلمه غزلیات حضرت حافظ

در این وبلاگ دکلمه غزلیات حضرت حافظ به دوستداران آن حضرت تقدیم می گردد. غزل ها در آپارات و یوتیوب هم بارگذاری می شود.

غزل 103 - روز وصل دوستداران

دکلمه غزل روز وصل دوستداران با صدای نسرین محمدی  

 

روز وصل دوستداران یاد باد             یاد باد آن روزگاران یاد باد  

کامم از تلخی غم چون زهر گشت       بانگ نوش شادخواران یاد باد  

گرچه یاران فارغند از یاد من           از من ایشان را هزاران یاد باد  

مبتلا گشتم در این بند و بلا               کوشش آن حق گزاران یاد باد  

گرچه صد رود است در چشمم مدام     زنده رود باغ کاران یاد باد  

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند        ای دریغا رازداران یاد باد 

غزل 102 - دوش آگهی ز یار سفر کرده

دکلمه غزل دوش آگهی ز یار سفر کرده با صدای نسرین محمدی  

 

دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد             من نیز دل به باد دهم هرجه باد باد  

کارم بدان رسید که همراز خود کنم            هر شام برق لامع و هر بامداد باد  

در چین طره تو دل بی حفاظ من                هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد  

امروز قدر پند عزیزان شناختم                  یارب روان ناصح ما از تو شاد باد  

خون شد دلم به یاد تو هرگه که در چمن      بند قبای غنچه گل می گشاد باد  

از دست رفته بود وجود ضعیف من            صبحم به بوی وصل تو جان باز داد باد  

حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد                جان ها فدای مردم نیکو نهاد باد

غزل 101 - شراب و عیش نهان چیست

دکلمه غزل شراب و عیش نهان چیست با صدای نسرین محمدی  

 

شراب و عیش نهان چیست کار بی بنیاد              زدیم بر صف رندان و هرچه بادا باد  

گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن                    که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد  

ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ                    از این فسانه هزاران هزار دارد یاد  

قدح به شرط ادب گیر زانکه ترکیبش                  ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد  

که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند               که واقف است که چون رفت تخت جم برباد  

ز حسرت لب شیرین هنوز می بینم                     که لاله می دمد از خون دیده فرهاد  

مگر که لاله بدانست بی وفایی دهر                    که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد   

بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم                    مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد  

نمی دهند اجازت مرابه سیر سفر                      نسیم باد مصلا و آب رکن آباد  

قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ               که بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد