دکلمه غزل راهی بزن که آهی با صدای نسرین محمدی
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با او رطل گران توان زد
بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
قد خمیده ما سهلت نماید اما
بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد
در خانقه نگنجد اسرار عشقبازی
جام می مغانه هم با مغان توان زد
درویش را نباشد برگ سرای سلطان
ماییم و کهنه دلقی کآتش در آن توان زد
اهل نظر دو عالم در یک نظر ببازند
عشق است و داو اول بر نقد جان توان زد
گر دولت وصالت خواهد دری گشودن
سرها بدین تخیل بر آستان توان زد
عشق و شباب و رندی مجموعه مراد است
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
شد رهزن سلامت زلف تو وین عجب نیست
گر راه زن تو باشی صد کاروان توان زد
حافظ به حق قرآن کز شید و زرق بازآی
باشد که گوی عیشی در این جهان توان زد
دکلمه غزل حسنت به اتفاق ملاحت با صدای نسرین محمدی
حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت آری به اتفاق جهان می توان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته که در سینه من است خورشید شعله ای است که در آسمان گرفت
می خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده برکنار چو پرگار می شدم دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت
آن روز شوق ساغر می خرمن ام بسوخت کاتش ز عکس عارض ساقی در آن گرفت
خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان زین فتنه ها که دامن آخر زمان گرفت
می خور که هرکه آخر کار جهان بدید از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت
بر برگ گل به خون شقایق نوشته اند کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت
حافظ چو آب لطف ز نظم تو می چکد حاسد چگونه نکته تواند بر آن گرفت