دکلمه غزل صوفی بیا با صدای نسرین محمدی
صوفی بیا که آینه صافیست جام را
تا بنگری صفای می لعل فام را
راز درون پرده ز رندان مست پرس
کاین حال نیست زاهد عالی مقام را
عنقا شکار کس نشود دام بازچین
کان جا همیشه باد به دست است دام را
در بزم دور یک دو قدح درکش و برو
یعنی طمع مدار وصال دوام را
ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش
پیرانه سر مکن هنری ننگ و نام را
در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند
آدم بهشت روضه دارالسلام را
ما را بر آستان تو بس حق خدمت است
ای خواجه بازبین به ترحم غلام را
حافظ مرید جام می است ای صبا برو
وز بنده بندگی برسان شیخ جام را
سلام و درود بر شما. از هر لحاظ فوق العاده بود.
نظر لطف شماست . بی نهایت سپاسگزارم استاد گرامی .
سلام بهار عزیز عالی خوندی
سلام نظر لطف شماست . بی نهایت سپاسگزارم
سلام بهار عزیز عالی بود حظ کردم دلم میخواد بارها گوش کنم
حضرت حافظ یارت باد 
سلام و سپاس از این همه لطف و محبت شما
