غزل 099 - دل من در هوای روی فرخ

دکلمه غزل دل من در هوای روی فرخ با صدای نسرین محمدی  

دل من در هوای روی فرخ                        بود آشفته همچون موی فرخ  

بجز هندوی زلفش هیچکس نیست              که برخوردار شد از روی فرخ  

سیاهی نیکبخت است آن که دائم                بود همراز و هم زانوی فرخ  

شود چون بید لرزان سرو آزاد                  اگر بیند قد دلجوی فرخ  

بده ساقی شراب ارغوانی                        به یاد نرگس جادوی فرخ  

دو تا شد قامتم همچون کمانی                   ز غم پیوسته چون ابروی فرخ  

نسیم مشک تاتاری خجل کرد                    شمیم زلف عنبر بوی فرخ  

اگر میل دل هر کس به جایی است             بود میل دل من سوی فرخ  

غلام همت آنم که باشد                           چو حافظ بنده و هندوی فرخ