غزل 047 - به کوی میکده هر سالکی

دکلمه غزل به کوی میکده هر سالکی با صدای نسرین محمدی  

به کوی میکده هر سالکی که ره دانست                دری دگر زدن اندیشه تبه دانست  

زمانه افسر رندی نداد جز به کسی                       که سرفرازی عالم در این کله دانست  

بر آستانه میخانه هرکه یافت رهی                       ز فیض جام می اسرار خانقه دانست  

هر آنکه راز دو عالم ز خط ساغر خواند               رموز جام جم از نقش خاک ره دانست  

ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب                      که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست  

دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان             چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست  

ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم                    چنان گریست که ناهید دید و مه دانست  

حدیث حافظ و ساغر که می زند پنهان                 چه جای محتسب و شحنه پادشه دانست  

بلند مرتبه شاهی که نه رواق سپهر                     نمونه ای ز خم طاق بارگه دانست